Osnovnu i srednju školu pohađala je u Zagrebu, a 1945. godine upisuje se na Filozofski fakultet u Zagrebu na studije slavistike. Od 1946. do 1948. studirala je u Kazanju i Lenjingradu (SSSR), a od 1948. do 1950. u Beogradu, gde je diplomirala iste godine. Doktorat znanosti stekla je 1961. godine na Filozofskom fakultetu u Zagrebu
Od 1952. do odlaska u penziju 1979. godine Maja Bošković Stulli radila je u Institutu za etnologiju i folkloristiku u Zagrebu, kao upravnica (od 1963. do 1973. godine) te glavna urednica časopisa Narodna umjetnost. Godine 2000. izabrana je za redovnu članicu Razreda za književnost JAZU.
Maja Bošković-Stulli je autorka više značajnih naučnih eseja i studija, dve autobiografske knjige : O usmenoj tradiciji i o životu (1999) i Priče iz moje davnine (2007) i velikog broja antologijskih zbirki hrvatske usmene proze. Jedna od njenih najvažnijih naučnih studija: Usmena književnost nekad i danas objavljena je 1983. godine u Biblioteci XX vek. (U našem Arhivu nalazi se nekoliko dokumenata koji se odnose na ovu knjigu.)
Za svoj međunarodno priznati naučni rad dobila je brojne nagrade. Među njima su Herderova nagrada (Beč, 1991), Nagrada “G. Pitre – S. Salomone-Marino” (Palermo, 1992), Nagrada “Antun Barac” Slavističkoga komiteta Hrvatskoga Filološkog društva (1999) i Nagrada Hrvatskog etnološkog društva za životno djelo (2009).
